Organisator van de Olympische en Paralympische Spelen word je niet zomaar. Een zeer bijzonder criterium voor het binnenhalen van de Spelen is de zogenaamde ‘Legacy’ : de nalatenschap/erfenis die de organisatie van de Spelen zal hebben op de toekomst van de organiserende stad en in het verlengde daarvan het hele land.
De vier clusters waarin de sporten werden georganiseerd, moeten stuk voor stuk een blijvende invloed hebben op de verschillende delen van de stad.
Zo moet het Barra Olympic Park uiteraard een enorme impact hebben op sportief vlak, dankzij de nieuwe topsportinfrastructuur, die na de Spelen zou dienen als het nummer 1 trainingscentrum (Olympic Training Centre) van Brazilië en heel wat sportieve topevenementen naar Rio de Janeiro moet halen.
De draagwijdte van de Spelen zou echter op heel wat andere domeinen voelbaar moeten worden. Zo verbinden een nieuw busnetwerk, een verlenging van de metrolijn en een opfrissing van het wegennet alle belangrijke zones van de stad veel beter met elkaar. Heel wat culturele, stedelijke en milieugebonden rehabilitatieprojecten moesten verwaarloosde stadsdelen nieuw leven inblazen.
Crisis
Het MorarCarioca-programma in het bidbook uit 2009 beloofde sociale vooruitgang, met in het jaar 2020 riolering, wegenaanleg en aansluiting op het elektriciteitsnet in alle sloppenwijken.
Jammer genoeg lijkt de stad vooral met een financiële kater achter te blijven na de Spelen. Na de Spelen hoopten de particuliere bouwbedrijven die verantwoordelijk waren voor de bouw van het olympisch dorp dat het snel zou gaan met de verkoop van deze luxe appartementen. Van de 3.600 appartementen waren er enkele maanden na de Spelen slechts 10% verkocht.
Heel wat negatieve berichten deden ook reeds de ronde over de erbarmelijk staat van verschillende stadions, en dat slechts enkele maanden na de Spelen. Uiteraard werden meerdere stadions gebouwd met als doel na de Spelen te worden afgebroken en gerecycleerd tot nieuwe scholen en gebouwen. Maar voorlopig ligt alles stil…