Belgen knallen naar vier medailles, wereldtitel voor Ewoud Vromant

Een absolute topdag voor Paralympic Team Belgium in Zürich werd het met maar liefst vier medailles. Ewoud Vromant (MC2) knalde ’s morgens naar de wereldtitel en later op de dag zorgde Tim Celen (MT2) voor zilver. Handbikers Marvin Odent (MH3) en Maxime Hordies (MH1) knalden naar brons.

De tweede dag van de wereldkampioenschappen G-wielrennen in Zürich stond volledig in het teken van de tijdritten. Starten deed ons land met Ewoud Vromant, die in 2022 al eens de beste ter wereld was. Vromant knalde bij het tussenpunt naar de eerste tijd maar met slechts enkele seconden was de marge op zijn eeuwige rivaal Alexandre Léauté erg klein. Aan de finish bleek onze landgenoot toch afgetekend de sterkste. In 23:13.58 reed Vromant soeverein naar zijn tweede wereldtitel in het tijdrijden. Zilver was voor Léauté, brons voor de Brit Robertson.

“Dit is een opluchting”, begint Vromant. “Dit is toch een beetje wraak voor Parijs, waar ik nipt goud miste. Hier vond ik een ideaal vlak parcours voor mij. Na de Spelen had ik covid en kon ik een week niet trainen. Gelukkig had ik min of meer nog dezelfde vorm als twee weken geleden.”

De handbikers waren als volgende aan beurt. Marvin Odent reed in Parijs naar eigen zeggen een ‘chocolatten medaille’ met een vierde plaats en wou dat scenario in Zwitserland vermijden. Odent bewaarde zijn focus en dat rendeerde aan het meer van Zürich. Met 25:19.91 knalde de West-Vlaming naar brons in de MH3-tijdrit. Het is de eerste WK-medaille voor hem, maar wie zijn parcours in 2024 volgde, weet dat hij niet kon uitblijven. Goud ging naar de Fransman Bosredon, zilver naar Mekenkamp uit Nederland. Jean-François Deberg werd in dezelfde categorie twintigste.

“Dit doet veel deugd na het harde werk van de afgelopen twee jaren”, zegt Marvin Odent . “Op de Paralympische Spelen in Parijs smaakte de chocolade medaille (vierde plaats, nvdr) nog heel bitter, maar dit maakt veel goed. Dit was mijn tweede WK, ik ben heel tevreden dat ik mijn progressie kon tonen.” Over het inclusieve karakter van het WK, zegt Marvin: “Het is tof dat je de andere profs soms tegenkomt en dat motiveert, net als de vele supporters langs het parcours.”

Maxime Hordies kon nog nooit de wereldtitel veroveren in het tijdrijden, maar heeft wel drie wegritten op zijn palmares staan. Voor zijn laatste WK droomde hij van de tijdrittitel, maar na een moeilijke recuperatie na Parijs, haalde hij met brons het maximale binnen in 38:45.19. Fabrizio Cornegliani uit Italië werd wereldkampioen, Ferreira de Melo Junior uit Brazilië stond op plaats twee.

Hordies: “Ik was vandaag niet 100% en kon niet super recuperen na Parijs. Ik ben tevreden met het WK-podium in een discipline die mij niet het beste ligt. In de wegrit donderdag wil ik voor goud rijden in mijn laatste wedstrijd.”

De laatste Belg die in actie kwam was Tim Celen uit Ham. Onze topper op drie wielen startte met een naar eigen zeggen minder goed gevoel, maar kwam er helemaal door tijdens zijn tijdrit. Na een ijzersterk tweede deel kwam Celen terug op de Amerikaan Conners. Onze landgenoot kaapte met 17:03.50 nog zilver weg op de streep met minder dan een seconde bonus. Het goud was dan al verzekerd door de Brit Felix Barrow met meer dan een halve minuut bonus.

“Tijdens mijn opwarming voelde ik me nog niet super, maar ik kwam er wel goed door tijdens de tijdrit. Richting het keerpunt moest ik een goed tempo rijden en in het tweede deel moest ik een tand bijsteken, dat plan heb ik goed uitgevoerd”, zegt Tim Celen. “Ik ben trots op deze medaille, al heb ik al sterker gepresteerd. Het is fijn dat een WK inclusief georganiseerd wordt, zo zien de mensen thuis ook wat wij presteren.”

In de klasse MC1 reden Cyril Berthaut en Lennert Vanlathem naar respectievelijk plaats vijf en zeven.

Copyright images: Paralympic Team Belgium/SWPIX.com