Deze sport werd op de Stoke Mandeville Games – voorloper van de Paralympische Spelen – gedemonstreerd door een atleet met een ruggenmergletsel, Rockwood Cardiff, en zijn instructeur. Rolstoelschermen stond in 1960 op de eerste Paralympische Spelen van Rome op het programma.

De schermers kunnen elkaar treffen in verschillende disciplines: degen-, floret- of sabelschermen.

De algemene regels van het rolstoelschermen verschillen in geen enkel opzicht van die van het staand schermen, met uitzondering van enkele vereiste aanpassingen. Zo zijn de benen, de romp onder de taille en de rolstoel geen geldige trefvlakken.

Nog een verschil: opdat de schermers veilig zouden kunnen aanvallen, worden de rolstoelen stevig bevestigd op de vloer met een specifiek hulpmiddel. Dit middel kan gebruikt worden voor elk rolstoeltype en biedt de mogelijkheid om de afstand tussen de schermers te bepalen.

Classificatie

Alle sporters met een motorische beperking kunnen deze sport beoefenen. Bij officiële wedstrijden worden ze onderverdeeld in 3 categorieën:

• A: met evenwicht van de romp
• B: zonder evenwicht van de romp
• C: tetraplegie.

Wat het materiaal betreft, gebruiken de rolstoelatleten standaard schermuitrusting, plus bijkomende bescherming voor de benen. Atleten die te weinig grip hebben op hun wapen, mogen dit bevestigen met een strip of een vergelijkbaar hulpmiddel.