Judo, de enige vertegenwoordiger van de vechtsporten op de Paralympische Spelen, staat sinds Seoel 1988 op het programma voor heren. De dames mochten de tatamis pas in 2004 betreden, op de Paralympische Spelen van Athene.

Paralympisch judo kan beoefend worden door zowel mannelijke als vrouwelijke atleten die blind zijn of een visuele beperking hebben. De verschillen tussen olympisch en paralympisch judo vallen te verklaren door de beperkingen van de judoka's.

Enkele voorbeelden:

• Bij de aanvang van de wedstrijd moeten de juryleden de twee atleten naar hun respectieve plaats op de tatami begeleiden.
• De tatami bestaat uit verschillende texturen, zodat de atleten de verschillende zones - en meer bepaald de gevechtszone - kunnen identificeren.
• De gescoorde voordelen worden aangekondigd door de scheidsrechter en als de judoka's buiten de mat stappen, worden ze niet bestraft.

Classificatie

Bij judo worden de atleten eerst onderverdeeld in verschillende klassen naargelang van hun niveau van visuele beperking: J1 (blind) en J2 (slechtziend).

Ze worden vervolgens onderverdeeld in gewichtscategorieën, 7 voor de mannen en 6 voor de vrouwen. Op de tatami kan een judoka van klasse J1 dus een judoka van klasse J2 treffen.

Opdat de jury de specifieke regels zou kunnen toepassen die gelden voor de atleten van klasse J1, moeten deze atleten een rode cirkel dragen op het bovenkant van de mouwen van hun kimono.

We wijzen er ook op dat tijdens de wedstrijd de omgeving zo rustig mogelijk moet zijn, omdat de atleten zich bij lawaai moeilijker kunnen situeren in de ruimte.